Onze waarneming is dat de motivatie bij professionals die met kinderen werken in de eerste plaats een hartenkreet is, namelijk dat kinderen -veel meer dan in de huidige structuren- de gelegenheid moeten krijgen om hun talenten te ontdekken en te ontwikkelen. Dan wil je dat er minder onderscheid is tussen formeel en informeel leren en meer samenwerking met cultuur-, educatie- en sportinstellingen, en wil je voor de kinderen snuffelstages en levensechte opdrachten van bedrijven en instellingen. Kortom, je wilt een oefenplaats voor het leven, een plek waar kinderen uit de wijk een leergemeenschap vormen en samen – begeleid door professionals van verschillende disciplines – zich kunnen ontwikkelen tot zelfbewuste jongvolwassenen.
De hartenkreet zegt dus dat opvang, peutergroepen, maar met name onderwijs niet alleen moeten gaan over ontwikkelen van cognitieve vermogens, of denkvermogen, maar ook om doenvermogen. De hartenkreet zegt dat de nadruk op ‘hoe knap je bent’ een stuk moet worden verlegd naar ‘hoe je knap bent’. Brede mens-ontwikkeling dus, op het gebied van hoofd, handen en hart.